Naukowcy wciąż pracują nad stworzeniem słownika psich komunikatów. Psiaki wciąż kryją w sobie wiele zagadek, ale przynajmniej część wydaje się, że udało się nam rozszyfrować. Niekiedy interpretacje psiego zachowania wydają się zaskakujące, zawsze jednak są uzasadnione naukowo.
Oto kilka przykładów psich zachowań, które bywają kłopotliwe do zdefiniowania.
1. Pies merda ogonem, mimo że nie ma powodów do zadowolenia.
Ogólnie dostępną i popularną wiedzą jest to, że pies kiedy jest zadowolony, merda ogonem. Nic bardziej mylnego. Pies całym swoim ciałem przekazuje otoczeniu różne informacje. Jego ogon, najczęściej długi i sprawny, przekazuje dużo emocji, które nim targają. Obserwacje psów pozwoliły na wyróżnienie różnych rodzajów ruchu ogonem. Dlatego pies, który się cieszy będzie poruszał ogonem swobodnie, wahadłowo, natomiast w sytuacji stresującej, sytuacji zagrożenia lub złości psi ogon usztywnia się i wykonuje krótkie stanowcze ruchy.
2. Pies o
dsuwa się od właściciela, gdy ten próbuje go przytulić.
Każdy kto ma psa, lubi się do niego przytulić. Dla człowieka jest to po pierwsze wyraz uczuć do zwierzęcia, zaś po drugie nobilitująca sytuacja, która podkreśla relację jaka istnieje między człowiekiem, a jego psim towarzyszem. Przytulanie i uściski są jednak obce psom. Małpy rozumieją taki komunikat pozytywnie, natomiast u psów taki sygnał nie istnieje, chyba że w sytuacji dominacyjnej. W czasie psiej „zabawy” osobniki próbują położyć na sobie łapy – to jest sygnał próby przejęcia kontroli nad sytuacją. Jeśli więc nagle podejdziesz do śpiącego psa i go przytulisz, może czuć się zaskoczony i zaniepokojony. Jeśli pies dobrze zna osobę, która go tarmosi, prawdopodobnie nie będzie protestować, choć trzeba pamiętać, że nie sprawi mu to przyjemności. Pies może nawet próbować załagodzić „konflikt”, który jak mu się wydaje, zaistniał, i lizać właściciela po twarzy.